In het jaar 2010 moest ik voor revalidatie naar de St. Maartenskliniek. Daar was heel wat lichamelijk ongemak aan voorafgegaan. Zo pakten een aantal knie-operaties niet goed uit. Door een ruggenprik kreeg ik een schok in mijn rechterbeen, waardoor ik een klapvoet opliep. Een paar jaar daarna werd bij mij fibromyalgie geconstateerd, waarna ik in de St. Maartenskliniek een half jaar heb gerevalideerd. Eind mei was ik klaar met mijn revalidatie en het ging toen heel goed met me.
Dat duurde helaas niet lang, want in augustus 2010 kwam ik ten val en haalde ik mijn rechterbeen open. Dat was precies het been waar ik al zoveel last van had gehad. Ineens liep ik met krukken en kwam er een diagnose: dystrofie. In juni 2011 werd ik afhankelijk van een rolstoel en voor de lange afstanden kreeg ik een scootmobiel ter beschikking,
Na verloop van tijd ging ik zoeken naar een vorm van beweging, maar vond niet iets dat ik geschikt vond. Totdat ik in januari van dit jaar naar het programma “Gelderland helpt” van Omroep Gelderland zat te kijken. Daarbij werd het filmpje over de Rhedense Rollers getoond. “Dat is iets voor mij,” dacht ik meteen. De eerstvolgende donderdag ben ik bij de training van de Rhedense Rollers gaan kijken. Mij werd snel duidelijk gemaakt dat je met alleen kijken de sport niet ervaart. Voordat ik er erg in had zat ik in een sportrolstoel en was ik aan het basketballen. Wat was dit een geweldige ervaring en wat een ontzettend leuk en gastvrij team! Destijds ben ik lid geworden van deze vereniging.
Rhedense Rollers: bedankt!